Seler zwyczajny (Apium graveolens): Seler zawiera w sobie wysokie stężenie związków androgenicznych, ale to nie jedyna jego zaleta. Doskonale wpływa na układ sercowo- naczyniowy regulując miedzy innymi ciśnienie krwi a także wzmacnia nerki oraz nadnercza. Seler w związku ze swoim intensywnym smakiem nie jest popularnym warzywem, ale jego właściwości powinny nas przekonać o włączeniu go do codziennej diety. Jego bliskim kuzynem, równie korzystnym jest nieco delikatniejszy w smaku i nadający się do bezpośredniego spożycia jest seler naciowy.
W 10 dag bulwy selera jest zaledwie 7 kalorii, a w naci jeszcze mniej, 4-5 kcal. Amerykanie i Japończycy, którzy mają wręcz obsesję na punkcie żywienia i leczenia selerem, doszukali się w nim aż 86 cennych składników.
seler korzeniowy – 21 kcal w 100 g; 1,8 g błonnika w 100 g; indeks glikemiczny 35 (surowy korzeń), 85 (korzeń gotowany)
seler naciowy – 13 kcal w 100 g; 1,6 g błonnika w 100 g; indeks glikemiczny 15
Dwie łodygi selera obfitują w liczne witaminy i minerały: zawierają, aż 275 mg potasu, 30 mg magnezu, 90 mg sodu, 20 mg fosforu, 35 mg wapnia ponadto witaminy A w ilości 225 IU , witaminę C do 8 mg , kwas foliowy, żelaz i witaminy grupy B.
Seler ma także właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwzapalne, przeciwutleniające oraz rozkurczowe.
Dzięki obecności substancji takich jak związki ftalidowe i flawonoidy (apigeniny) obniża ciśnienie krwi nawet o 14%. Niektóre badania wskazują, że obniża on stężenie cholesterolu i kwasu moczowego we krwi szczególnie ważne w przypadku leczenia dny moczanowej.
Jest on wręcz remedium na problemy z nerkami, wspomaga ich czynności filtracyjną jak również ma działanie moczopędne po przez zwiększanie wydzielania moczu a przez co toksyny są szybciej usuwane z organizmu.
Badania naukowe prowadzone nad selerem wykazały obecność męskich steroidów bardzo podobnych w budowie oraz swoim działaniu do androstendionu oraz testosteronu. Ich ilość to 8 ng na 1g świeżej rośliny. Jest to umiarkowanie wysokie stężenie.
Niezależnie od obecności androgenów, korzystny wpływ selera na funkcje rozrodcze u mężczyzn wywołany jest obecnością apigeniny, która według badań hamuje konwersję testosteronu do estradiolu.
Sugerowane spożycie:
80-120ml soku czyli około 3-4 łodygi selera najlepiej zmiksowane razem z kukurydzą. W infekcjach dróg moczowych, dnie moczanowej czy zapaleniu stawów zalecane jest stosowanie nalewki alkoholowej z nasion selera.
Seler ma również właściwości uspakajające, korzystnie wpływa na choroby zapalne stawów, niestrawność oraz zmiany skórne. Największe stężenie prozdrowotnych związków możemy odnaleźć w nasionach selera, ale równie dobrze działa świeżo wyciśnięty sok z zielonych części rośliny.
Duże ilości selera nie są wskazane przy niewydolności nerek, jak również w przypadku alergii.